Wij mensen voelen ons allemaal uniek.
Met ons “eigen” verhaal staan we in de wereld. We onderscheiden ons zogenaamd. We proberen de wereld te begrijpen en nemen daarom ideeën en verhalen voor waarheid aan, wat een gevoel van comfort geeft.
Dat kan een verhaal van een ander zijn dat je hebt gekopieerd, bijvoorbeeld van je ouders of wellicht een leraar, goede vriend of familielid. We willen de wereld zo graag begrijpen en verklaren. Wanneer we onze verzamelde bundel van ideeën en overtuigingen als DE waarheid gaan leven, doen we er (onbewust!) alles aan om die waarheid in stand te houden.
Als voorbeeld las ik laatst een bericht van een jongen op LinkedIn waarin hij vertelde over het opzeggen van zijn baan nadat hij vijf weken werkzaam was. Het voelde niet goed voor hem en besloot om te stoppen. Met als gevolg dat het aanvragen van een bijstandsuitkering dichtbij was gekomen.
Het gaat natuurlijk niet om dat verhaal maar om datgene wat vervolgens gebeurde. Een hoeveel aan reacties onder het bericht van deze jongen. De ene vond zus en de ander vond zo.
Er ontstond een enorme discussie waarbij ieder zijn mening moest verkondigen, zijn of haar waarheid met betrekking tot het verhaal. Herhaaldelijk werd benoemd dat het een kwestie van normen en waarden was. Precies! Normen en waarden… verhalen over zogenaamde waarheden. Terwijl, kom op, het slechts subjectief gevormde meningen zijn.
Identificatie
Deze normen en waarden zorgen voor verschillen. Verschillen zijn helemaal niet erg, juist verfrissend!
Echter de identificatie die we hebben ontwikkeld met “onze” normen en waarden maakt dat er afscheiding ontstaat. De ik en jij en het goed en fout.
Afscheiding puur vanwege het feit dat een individu zijn eigen normen en waarden met huid en haar verdedigt, alsof het leven er van afhangt. “Onze” waarheid wordt betwijfeld en hoe is dat mogelijk? Dat kan helemaal niet, het is tenslotte de waarheid! Toch?
Controle
En wat nou als we “onze” waarheid eens niet zo hard zouden verdedigen, wat dan? Zijn we dan kwetsbaar? Bang om overlopen te worden? Bang om de controle te verliezen misschien?
Controle hebben over een situatie is de meest illusoire zekerheid die er bestaat. Een situatie of in dit geval “de” waarheid in stand willen houden, kost enorm veel energie en onnodige separatie.
Er bestaat niet zoiets als DE waarheid en je hebt geen controle over een situatie en de uitkomst. Daarnaast is een mening verkondigen als DE waarheid een vorm van arrogantie, die in onze maatschappij zo goed als algemeen geaccepteerd lijkt. Zolang je maar een mening hebt!
Vragen stellen
Terugkomend op het verhaal op LinkedIn. Ik heb werkelijk waar alleen maar meningen voorbij zien komen. Er is geen vraag gesteld aan deze jongen. Geen vraag vanuit interesse om achter motieven te komen of om een dialoog op gang te brengen waarin de verschillende ideeën en normen en waarden naast elkaar mochten bestaan.
Vraag aan jou
Ben jij bereid om jouw waarheden te parkeren en geïnteresseerd te onderzoeken? Te luisteren wat andere waarheden jou te vertellen en wellicht te bieden hebben?
Ik nodig je uit om de komende week contact te maken met mensen door vanuit oprechte interesse (open) vragen te stellen en vervolgens te luisteren. Niet direct op het antwoord te reageren (vanuit je eigen verhaal/waarheid) maar open en nieuwsgierig te blijven en door te vragen. Ervaar is wat er gebeurt, wat het met je doet en het contact dat je met de ander hebt.
Fijne week!